چه زیبا و قشنگ است. سوار بر اسب خوش یال و سفید امید / مدام گل های ارزو رو چیدن
چه گیرا و دل چسب است ملاقات دو گل بارون زده ی خیس عاشق به زیر رگبار باران .
نه شکوه ای نه گلایه ای نه نومیدی / رخنه ای در دل ها ندارد. در مرام پاک یاران .
چه زیبا و ترسناک است / آبشاران . که همچو مجنون به لیلی پاکی و زلالیش سرازیر است و
بی پایان .
سرآغازم تو نبودی و لیکن پایانم تویی. شروعم تو بودی ولی پایان شروعم تو نیستی .
چون با تو پایانی ندارم.
تلخی روزگار لعنتی اینه که خیلی چیزارو میشه خواست ولی نمیشه داشت........